Verslaafd Aan Liefde - Jan Geurtz
Waar gaat het boek over?
In "Verslaafd aan Liefde" toont Jan Geurtz dat onze zoektocht naar liefde en erkenning voortkomt uit een fundamentele zelf-afwijzing. Die proberen we te compenseren door waardering van anderen, en vooral door een succesvolle liefdesrelatie. Maar dat werkt averechts: het versterkt juist die fundamentele onzekerheid en afhankelijkheid. Zo ontstaat er een verslaving aan liefde en erkenning, en aan de veiligheid van een relatie. De meeste liefdesrelaties lopen daardoor na een tijdje op de klippen, of -misschien nog erger- verzanden in een gezapig samenzijn zonder veel ruimte voor groei en geluk.
Met humor en praktische voorbeelden wordt een uitweg getoond uit deze vicieuze cirkel. Eenmaal ontdaan van zelf-afwijzing blijken al onze pijnlijke emoties en diepe verlangens naar liefde en seks niet langer een obstakel, maar juist de toegangspoort naar een staat van zijn die volledig vrij is van beknelling en afhankelijkheid, en die - met of zonder relatie - vervuld is van liefde en helderheid.
Bron: bol.com.
Wat vind je van het boek?
Ik vond het teveel gericht op dat een relatie niets is, dat je eigenlijk maar beter geen relatie aan kan gaan, dat je niet hoeft te knokken voor je relatie. Je kan heel duidelijk merken dat de schrijver zelf problemen heeft gehad in zijn relaties en dat van zich af heeft geschreven door te zeggen dat een relatie te verplichtend is, dat je gevangen bent in je relatie, dat je op zoek bent naar erkenning. Nu zullen er vast mensen zijn die dat zo ervaren en misschien heeft de schrijver dat ook zo ervaren, maar uit ervaring weet ik dat het anders kan zijn zonder dat het een verplichting is, maar dat je elkaar respecteert en waardeerd en ook laat groeien. Hij laat ook teveel in mijn ogen doorschemeren dat het niet erg is om 'vreemd' te gaan, dat het aan de partner ligt als die er problemen mee heeft.
Wat vind je van de cover?
Te simpel. Het is dat ik dit boek kon downloaden via Elly's Choice en het een kans wilde geven, maar als ik het boek in de winkel had zien liggen, had ik het alleen al vanwege de cover niet gekocht.
Wat vind je van de titel van het boek?
Die is goed gekozen.
Wat vind je van de schrijfstijl?
Te negatief en soms slaapverwekkend. Moest soms echt moeite doen om wakker te blijven ondanks dat ik niet moe was.
Mooie quote in het boek:
Niemand wordt met een negatief geloof geboren.
Zou je het boek aanraden?
Nee, ik zou je aanraden om een ander boek te kiezen als je meer wilt weten over de liefde.
Hoeveel sterren geef je het boek?
1 ster.
Ga je het boek nog een keer lezen?
Zoals jullie wel kunnen raden, ga ik het boek niet nog een keer lezen.
Ga je het boek houden of geef je het weg?
Het is een e-book, dus ik kan het niet weggeven, maar ik ga hem verwijderen van mijn e-reader.
Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Nee, het heeft me nu even bezig gehouden voor deze recensie, maar morgen begin ik in een ander boek, die ik overigens ga lezen voor de Hebban Leesclub.
Gericht op dat een relatie niets is? Hebben wij hetzelfde boek gelezen? Een relatie is geweldig, maar niet als je die nodig hebt om gebruikt om zelf bevestiging te krijgen. Ook staat helemaal nergens dat een relatie verplichtend is.
BeantwoordenVerwijderenAls je dit niet begrijpt of anders hebt opgevat dan vrees ik dat je niet met een volledig open en kritische blik naar jezelf hebt kunnen kijken. Niet alleen bij mezelf maar ook om me heen zie ik de genoemde patronen en ook hoe jammer en onnodig ze zijn.
De eerste helft van het boek vind ik helder, hoewel het niet wetenschappelijk is onderbouwd, snijdt het wel precies patronen en principes aan waarvan je aanvoelt dat ze er zijn. Hoewel er misschien meerdere constructen/brillen zijn om naar jezelf te kijken is dit er één die het voor mij uitzonderlijk goed deed; alle patronen en alle lagen van het "ik" zijn kan ik in mezelf identificeren. En zelfs als ik denk dat iets niet op mij van toepassing is dan blijkt het bij heel kritisch en goed nadenken over mezelf toch zo te zijn. Een paar dingen blijk ik ook al te hebben ondervonden voordat ik het boek las, dus dat scheelde weer een stukje.
Tweede helft van het boek is wat zweveriger. Eigenlijk begrijp ik nu dat het boek eigenlijk een soort inleiding tot het boeddhisme is. Maar ook hier geldt: ik heb meerdere keren mindfulness en meditatie geprobeerd te beoefenen maar dit is de eerste keer dat het zo werd uitgelegd dat ik het kon doen en dat het ook echt werkte, dit o.a. door de (ik denk boeddhistische) termen die hij gebruikt, zoals het principe van een spectator.
Het boek heeft me woorden en constructen gegeven van een wereld die al in mij bestond maar die ik eerder nog niet kon duiden of verwoorden. Erg jammer dat het voor jou niet heeft gewerkt, maar mocht je er over een tijdje nog een keer helemaal open in kunnen duiken dan zou ik dat zeker wel aanraden!
Ik ben blij voor je dat jij het boek wel goed vond.
VerwijderenIk durf overigens wel met een open en kritische blik naar mijzelf te kijken, dat doe ik bijna dagelijks. Maar iedereen leest een boek op een andere manier. ;)