Het Dameskoor Van Chilbury - Jennifer Ryan

Van uitgeverij the house of books mocht ik dit boek lezen en recenseren en ik wil ze daar hartelijk voor danken.

Oorspronkelijke titel:
The Cilbury Ladies' Choir

Waar gaat het boek over? 
Kent, zomer 1940. Engeland staat aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. De vrouwen uit het dorpje Chilbury komen in opstand. De dominee wil het kerkkoor opheffen omdat alle mannen zijn opgeroepen. De tijd is gekomen om traditionele patronen te doorbreken. Terwijl de oorlog door hun levens davert, proberen vijf zeer verschillende vrouwen en meisjes uit alle macht het thuisfront te inspireren met hun muziek. Dan wordt Chilbury getroffen door een bombardement.

Bron: bol.com.

Wat vind je van het boek? 
Bij het zien van de cover krijg je niet direct het idee dat je een boek over een dameskoor gaat lezen, eerder doet het denken aan een moeder die met haar zoon op vakantie gaat of weer huiswaarts keert van vakantie. De titel daarentegen zegt alles over het boek.
Het verhaal is deels in dagboek-, deels in briefvorm geschreven door diverse vrouwen, meisjes en af en toe een man. Bovenaan de dagboekfragmenten en de brieven lees je wie een stukje in haar dagboek heeft geschreven of wie er een brief aan wie heeft geschreven waardoor het duidelijk is over wie het gaat. Daardoor krijg je het verhaal van verschillende kanten te lezen. Persoonlijk vind ik het jammer dat je, op een enkele keer na, niet de antwoorden op de brieven leest, waardoor je het maar van een kant leest. Toch is het ook weer niet storend, want uiteindelijk is het een passend verhaal.
Eenmaal in het boek begonnen, is het lastig weg te leggen en tegen het eind wil je weten hoe het afloopt, maar tegelijkertijd wil je nog geen afscheid van de dames en de enkele man nemen omdat je ze in je hart hebt gesloten. Zelfs van de vrouw die je eigenlijk niet uit kan staan, wil je nog geen afscheid nemen. Zo te verder je komt in het boek, zo te meer dat ze je hart hebben veroverd waardoor ze, als je het boek uit hebt, aanvoelen alsof je afscheid hebt genomen van een stel vrienden en vriendinnen.
Het is hartverwarmend om te lezen hoe de vrouwen het proberen te redden aan het begin van de oorlog. Hoe ze verder gaan zonder de mannen en proberen elkaar te steunen als het nodig is. Je ziet ze stuk voor stuk groeien in de tijd door hetgene wat ze meemaken/hebben meegemaakt. Toch hebben ze ook zo hun eigenaardigheden en sommigen zelfs een donkere kant. Tegelijkertijd lees je dat bepaalde gedachten en gevoelens tijdloos lijken te zijn omdat je ze herkent van dat je zelf de leeftijd had die de meisjes in het boek hebben. Dat ook in slechte tijden als aan het begin van een oorlog, bepaalde gevoelens, dromen en gedachtes zich niet laten vergeten.
Het verhaal blijft je verrassen omdat je steeds als je vermoed dat het een bepaalde kant op gaat, gaat het een totaal andere kant op.  Toch zitten er een paar stukjes in waarvan je op een gegeven moment al weet hoe het gaat lopen, maar dat is niet storend.

Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, dat deed het zeker, ik had wel gelezen dat het een hartverwarmend, goed boek moest zijn, maar dat het zo goed zou zijn, had ik niet verwacht.

Wat vind je van de cover? 
De cover van de oorspronkelijke titel vind ik persoonlijk beter bij het boek passen.

Wat vind je van de titel van het boek? 
Die past heel goed bij het boek, want daar draait het allemaal om in dit boek.

Wat vind je van de schrijfstijl? 
Het is in dagboek- en briefvorm geschreven, wat heel fijn is om te lezen.

Hoe origineel is het verhaal?
Heel origineel.

Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Die is heel erg goed. Door middel van de diverse dagboekfragmenten en brieven wordt je langzaamaan naar het plot geleid.

Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat er direct in.

Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Absoluut! Eenmaal in begonnen, is het lastig om het boek weg te leggen.

Heeft het plot je verrast?
Ja, die zag ik niet aan komen. Ik had een totaal ander plot verwacht.

Zijn de karakters in het boek geloofwaardig?
Absoluut! Het zouden zomaar mensen kunnen zijn die je kent.

Welke persoon vond je het leukst en waarom? 
Prim, omdat ze vooruitstrevend is en nooit de moed laat zakken, maar doorzet.

En aan wie had je een hekel en waarom? 
Brigadegeneraal. Lees het boek maar om te begrijpen waarom ik een hekel aan hem heb.

Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersonen?
Met de meesten wel denk ik.

Wat vond je van de locaties in het boek? 
Voor het bombardent moet het er heel mooi zijn geweest.

Zou je in de tijd dat het boek zich afspeelt kunnen leven?
Misschien wel.

Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, dat heeft ze. De dagboekfragmenten en de brieven laten zien dat je als vrouw sterker bent dan dat je zelf verwacht.

Mooie quote in het boek: 
Misschien horen wij al zolang dat wij bepaalde dingen niet kunnen of mogen dat we erin zijn gaan geloven.

Zou je het boek aanraden? 
Het boek is zeker een aanrader.

Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor vrouwen en voor Simon van Nick & Simon.

Hoeveel sterren geef je het boek? 
4 sterren.

Ga je het boek nog een keer lezen? 
Nee, dat ga ik niet ook al heb ik heel erg genoten van het boek.

Ga je het boek houden of geef je het weg? 
Ik ga het boek aan een vriendin geven en hoop dat zij en haar dochter dit boek ook gaan lezen. Daarna gaat hij waarschijnlijk naar de bibliotheek op het werk van die vriendin.

Ga je de verfilming bekijken? 
Er is nog geen verfilming, maar mocht die er ooit komen, wat zomaar zou kunnen, dan ga ik die niet kijken omdat ik het verhaal liever in gedachten hou zoals ik het gelezen heb.

Houdt 't boek je nog lang bezig nadat je het uit had?
Dit boek gaat me nog wel even bezig houden.

Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? 
Misschien wel, hangt van het boek af.

Leesfragment:
Klik op de button 'Fragment Het Dameskoor van Chilbury' op de site van the house of books.

Website van de auteur:
JENNIFER RYAN

Website van de uitgever:
the house of books