Sluitertijd - stan Mooij

Evenals in zijn eerste bundel Doorlopend Stilstaan is het thema afscheid prominent aanwezig in deze tweede bundel. Dit wordt bijzonder verwoord in het slotgedicht Sluitertijd waarin de relatieve tijdelijkheid van een momentopname wordt belicht.

Het resultaat is een bijzondere dichtbundel met een boeiende tocht langs onverwachte beschrijvingen.

Bij het zien van de schitterende cover verwacht je gedichten te lezen over de jeugd van de auteur. Deels is dat ook zo, maar je leest ook gedichten over andere onderwerpen. Het thema 'afscheid' loopt als een rode draad door de gedichten, bijna alle gedichten in het boek gaan over afscheid, afscheid nemen van iemand, afscheid nemen van een bepaalde periode, afscheid nemen van de wereld enzovoort.

Je voelt de weemoed van de auteur in het gedicht Wilhelmus. Je krijgt een klein stukje beeld van hoe de jeugd van de auteur moet zijn geweest, welke kleur hij dat moment heeft gegeven. Voor veel mannen zal het een herkenbaar beeld zijn.

In het gedicht Bedelares voel je het medelijden van de auteur dat hij heeft met de bedelares en haar hond. Je voelt de reddeloosheid van hun bestaan.

Naast 'afscheid' loopt 'het geloof' ook als een rode draad door het boek. In het gedicht Nol komt dat duidelijk naar voren, maar ook in Bladmuziek en De Toren van Son waar de toren tot leven lijkt te komen.

Je krijgt een glimlach om je mond bij het gedicht Clara waar de auteur even indenkt dat hij Clara is en wat ze op een dag had gedaan.

Bij het gedicht Afscheidsreptie krijg je aan het eind spontaan kippenvel en springen de tranen je in de ogen.

In Strooiveld Dahlia voel je het verdriet en moet je denken aan jouw dierbaren die jou zijn ontvallen in de loop van de tijd. Je moet even een brok wegslikken.

Het gedicht Pad (MH17) komt binnen, het is de werkelijkheid, maar ook het ongelooflijke van wat er een paar jaar geleden is gebeurd.

Voor veertigplussers zal het gedicht Telefooncel een herkenbaar gedicht zijn. Velen zullen wel eens gebeld hebben in een telefooncel. Het zal je even terug in de tijd brengen en misschien laten denken aan de gesprekken die je hebt gevoerd met diegene die belde vanuit een telefooncel.

Er is een hele mooie ode aan een café waar een bekende zanger zijn wereldhit schreef, die iedereen tot op de dag van vandaag mee kan zingen.

Geregeld lees je over de omgeving waar hij woont of heeft gewoond zoals in Son en Breugels Krutjesgat, waar hij een man en een vrouw beschrijft hoe ze normaal tegen elkaar aankijken en hoe anders dat is tijdens een paar feestdagen in het jaar.

Kortom, deze gedichtenbundel is voor eenieder die het heerlijk vindt om diepgaandere gedichten te lezen, gedichten die je soms nog een keer moet lezen om het te begrijpen of om ze nog een keer te lezen, omdat je wilt weten of je het wel goed hebt gelezen.